Een zadelrob in Nederland

Hoe heeft het kunnen gebeuren dat Summer zo ver is afgedwaald, dat ze in Nederland terecht kwam? Zadelrobben migreren om te paren en om pups te krijgen. Daarna reizen ze weer naar de Noordpool. Met Summer ging dat mis. Ze kwam terecht in het vreemde water van de Noordzee en uiteindelijk in de plakkerige slik van de Waddenzee. Summer was moe en uitgemergeld.

Wat er ook met haar is gebeurd, het moet heel zwaar geweest zijn. Een volwassen zadelrob weegt rond de 140-150 kilo. Summer woog 60 kilo bij de intake. Gezien de tijd van het jaar had ze ook zwanger moeten zijn. Summer was dat niet. Het zou dus kunnen dat zij tijdens haar zwerftocht te veel afviel en daardoor haar pup is kwijtgeraakt. Of dat ze al zo lang rondzwierf dat ze het paarseizoen had gemist.

Hoe dan ook: Summer was heel ver weg van haar thuis in het Arctische gebied. Het Zeehondencentrum wilde haar zo gezond mogelijk maken tijdens haar verblijf in Pieterburen en haar daarna een eind op weg helpen richting de Noordpool. Zodat ze hopelijk haar eigen zadelrobpopulatie terug kon vinden.

De eerste dagen dat Summer in Pieterburen was, werd ze in quarantaine gehouden. Zeehonden uit het Arctische gebied kunnen namelijk het Phocine distemper virus (PDV), oftewel zeehondenziektevirus, bij zich dragen. Recent zijn hier twee uitbraken van geweest in de Noordzee: in 1988 en in 2002. Hierbij is de helft van de gewone zeehondenpopulatie gestorven.

In het Zeehondencentrum vangen we gewone en grijze zeehonden op. Zij zouden niet met dit virus in contact moeten komen. Daarom werd Summer eerst onderzocht. Toen eenmaal bleek dat ze geen gevaarlijke virussen bij zich droeg, kon ze naar een groter bad worden verhuisd.

Tijdens haar verblijf zijn er röntgenfoto’s van Summer gemaakt. Daarop konden we zien, dat ze stenen in haar maag had. Dit is normaal voor een zadelrob. De stenen hebben twee redenen

1. het gewicht helpt een zadelrob met (snel) duiken
2. het doodt parasieten, doordat de stenen tegen elkaar aan schuren.

Zadelrobben horen niet thuis in Nederland. We noemen dit soort dieren exoten of dwaalgasten. Daarnaast zijn ze zeer stressgevoelig. Het duurde dan ook even, voordat Summer echt goed ging eten. Daardoor groeide ze in het begin nog niet zo snel.

Bezoekers konden haar alleen vanaf een plateau, op ruime afstand, zien. Nadat Summer begon te wennen en beter tot rust kon komen, ging het eten ook beter. Na drie maanden was Summer er weer klaar voor om vrijgelaten te worden. Gelukkig hadden we daar een beetje hulp bij.

Summer is vernoemd naar het duurzaamheidsinitiatief Summerlabb. Dit was een initiatief van Jan Douwe Kroeske. Hierdoor heeft het Zeehondencentrum kunnen samenwerken met Gasunie en NAM. Bij deze unieke ‘Summer-expeditie’ werd de zadelrob op weg naar huis geholpen door de nieuwe boot van de Amelandse firma Veltman, ‘de Runner’. Deze boot wordt normaal gebruikt bij offshore operaties van NAM.

Ze werd gebracht tot aan de koude golfstroom. Door haar hier vrij te laten, kon ze ontzettend snel haar weg naar huis weer vinden. Eigenlijk kun je deze stroom vergelijken met een soort snelweg richting de Noordpool.

De vrijlating ging razendsnel. Zodra de kist openging dook ze het water in. Ze zwom van de boot weg en liet zich een eindje verderop nog even zien. Bekijk hieronder de video van dit bijzondere moment.