Gisteravond hebben wij de eerste grijze zeehondenpup van deze winter opgevangen. Het jong werd gevonden op het strand van Terschelling. Waarschijnlijk is zij door de harde windstoten de afgelopen dagen weggewaaid en haar moeder kwijtgeraakt. Met de wintermaanden in aantocht heeft de pup de naam Winter gekregen. Wij roepen roept strandgangers op om de komende weken rust en ruimte te geven aan zeehondenmoeders en hun pups.

In de middag werd er op het strand van Terschelling een zeehond gemeld, die roerloos aan de vloedlijn lag. Twee ervaren zeehondenwachters ging op de melding af. Hier was het vrij snel duidelijk dat het om een grijzezeehondenpup ging. Het dier was zo ernstig vermoeid en verzwakt, dat observatie geen mogelijkheid was. In samenwerking met de zeehondenwachters nam de strandingcoördinator het besluit om de pup direct naar de opvang te brengen. Het Zeehondencentrum vermoedt dat de pup door de harde wind en het hoge water van de Engelschhoek is afgewaaid en zo de moeder is kwijtgeraakt.

In de opvang kreeg het vrouwtje de naam Winter. Het centrum vernoemt dit jaar de pups naar verschillende winterdieren, waarbij de medewerkers hun favoriete naam mogen insturen. Winter haar navelstreng is nog aanwezig, waardoor de dierenartsen haar schatten op tussen de twee en vier dagen oud. Ze weegt krap aan 13,5 kilogram. Grijze zeehonden krijgen nu hun pups en moeders hebben maar 2,5 week tijd hun pups te voeden. In die korte periode groeien de pups enorm snel, van 10 kilo bij geboorte naar soms wel 50 kilo als de moeder ze verlaat. Daarom is het essentieel dat zeehondenmoeders en -pups de rust en ruimte krijgen die ze dit jaar nodig hebben.

Is er wel twijfel over de gezondheid van een zeehond, dan kan er altijd gebeld worden met 144. Zij zullen dan doorverbinden met het centrum dat in dat gebied actief is. De centra sturen dan zeehondenwachters op de melding af om te beoordelen wat er aan de hand is en rust te creëren om de zeehonden heen. Zeehondenwachters zijn actief sinds het in 2020 getekende Seal Agreement. De bedoeling van het akkoord is om problemen voor zeehonden te voorkomen en daarmee het aantal dat in de opvang terecht komt te verlagen.

Donderdagmiddag 23 november 2023 vierde het Werelderfgoedcentrum Waddenzee (WEC) in Lauwersoog een mijlpaal in de bouw met het bereiken van het hoogste punt. Dit hoogtepunt werd gemarkeerd door Niek Kuizenga, directeur van het WEC en vestigingsleider Sjouke Sijtsma van Bouwgroep Dijkstra Draisma die spreekwoordelijk samen de vlag hesen.

Het WEC, ontworpen door het Deense architectenbureau Dorte Mandrup, bereikt nieuwe hoogten in duurzaamheid en innovatie. Het gebruik van materialen die bestand zijn tegen het uitdagende klimaat van Lauwersoog en de ligging buitendijks maken het WEC als project uniek. Duurzaamheid staat centraal in de ontwikkeling van het WEC. Het gebouw is uiterst energiezuinig en gasloos, met alle installaties die werken op elektriciteit, duurzaam opgewekt door zonnepanelen. Het WEC maakt gebruik van hernieuwbare biobased materialen met een Scandinavische uitstraling, zoals houten gevels van oude meerpalen en isolatiemateriaal van gerecyclede spijkerbroeken Daarnaast wordt circulariteit omarmd door gerecyclede materialen, zoals spijkerbroeken voor akoestische plafondafwerking en hergebruik van basalt en koperslakblokken.

De ontwikkeling houdt rekening met klimaatveranderingen en de buitendijkse locatie, wat resulteert in een opgehoogde kade, met een buitenlandschap van trappen en hellingbanen. Het water voor de zeehondenbaden wordt tijdens vloed uit de Waddenzee ingenomen en gereinigd met een geavanceerde waterzuiveringsinstallatie. Dit garandeert dat het water na gebruik zonder ecologische impact kan worden teruggegeven aan de Waddenzee.

Het Werelderfgoedcentrum Waddenzee (WEC) is een initiatief van en bouwt voort op Zeehondencentrum Pieterburen en wordt de nieuwe werkplaats van de Wadden. Het WEC in Lauwersoog wordt de plek om het Waddengebied mee te maken. Hier worden krachten gebundeld van nieuwsgierige bezoekers, onderzoekers, zeehondenverzorgers, duurzame vissers, bewoners en ondernemers. Samen vertellen we hier het verhaal van het Waddengebied om gezamenlijk actief bij te dragen aan een duurzame toekomst voor het Waddengebied en een impuls te geven aan de economie in de regio. Bewustwording creëren van de kwetsbaarheid van het Waddengebied en de noodzaak om op zoek te gaan naar een nieuwe balans tussen natuur en mens staan hierbij voorop. In het voorjaar van 2025 is de verwachte opening voor publiek.

Meer informatie is te vinden op de website wec-waddenzee.nl.

…met het Werelderfgoedcentrum Waddenzee

Met het gebouw nog in de steigers geeft het Werelderfgoedcentrum Waddenzee u alvast een voorproefje van de beoogde activiteiten zodra het centrum in het voorjaar van 2025 haar deuren opent.

• Vaartocht op de Waddenzee, UNESCO Werelderfgoed
• Leer meer over hoe oesters, mosselen en kokkels leven in de Waddenzee
• Smakelijk Waddenbuffet aan boord, inclusief 4 drankjes en koffie/thee
• Kennis over voedsel van het Wad en de Waddenkust
• Een recept mee naar huis om thuis nog eens lekker na te genieten

Datum: zaterdag 25 november 2023
Vertrek: 16.00 uur                   
Duur tocht: 4 uren                   
Kosten: € 87,50 p.p.
Opstapplaats: Visserijhaven Lauwersoog, t.o. Haven 30, 9976 VN Next Generation Shipyards)

Wij zijn op zoek naar een Allround medewerker Technische Dienst en een Manager Marketing, Communicatie en Sales. Heb jij de passie en drive om ons team te komen versterken?

Wij zijn Zeehondencentrum Pieterburen: hét zeehondenziekenhuis van Europa.  Maar we doen veel meer dan zeehonden opvangen en verzorgen. Meer en meer verleggen wij onze focus naar de toekomst van het Waddengebied waarin mens en natuur met elkaar in balans zijn, waarbij we veel verder kijken dan het individuele dier. Wij maken mensen bewust en werken aan een betere relatie tussen mens en natuur, specifiek voor het Waddengebied. De zeehond is daarin een belangrijke graadmeter. Daarom zijn we initiatiefnemer van Werelderfgoedcentrum Waddenzee: een nieuwe plek om de Wadden mee te maken, in de haven van Lauwersoog. Hier werken we aan een gezonde balans tussen mens en natuur, voor de wereld van morgen. Met de handen uit de mouwen. En met het UNESCO Werelderfgoed de Waddenzee als inspiratie.

Allround medewerker Technische Dienst
Als Allround medewerker Technische Dienst ben je samen met je collega’s verantwoordelijk voor de onderhoud van verschillende technische installaties. Onder andere de waterzuiveringsinstallaties van de baden van de zeehonden.

Manager Marketing, Communicatie en Sales
Als Manager Marketing, Communicatie en Sales ben je verantwoordelijk voor het Marketing en communicatie team van het Zeehondencentrum. In nauwe samenwerking met het managementteam, waar jij zelf ook onderdeel van bent, ben jij de drijvende kracht achter het ontwikkelen van onze resultaatgerichte marketing- en communicatiestrategie. En help je mee met de transitie naar het WEC.

Ben je enthousiast geworden over een van deze functies? Bekijk dan onze vacaturepagina voor meer informatie.

In het weekend van 7 & 8 oktober is het weekend van de wetenschap. Ook het Zeehondencentrum doet dit jaar weer mee. Dit jaar met het onderwerp: hoe kijk je als je niets kunt zien? We gaan het hebben over de zintuigen van de zeehond. Om precies te zijn: de snorharen.

Als wij iets willen vinden, gebruiken we meestal onze ogen en handen. Zeehonden moeten het onder water heel anders doen. Met hun snorharen kunnen ze de kleinste trillingen in het water opvangen en voelen waar vissen zwemmen. Zelfs als de vis al bijna 200 meter verderop is, kan de zeehond de achtergebleven trillingen nog voelen! Tijdens Weekend van de Wetenschap kun je in het Zeehondencentrum Pieterburen ervaren hoe een zeehond dat doet. Kom langs om snorharen te voelen, van dichtbij te zien hoe ze werken, en om de wetenschappers te ontmoeten die hier onderzoek naar doen. Deze activiteiten zijn gratis inbegrepen bij het kopen van een ticket voor je bezoek aan ons.

Datum en tijd

Zeehondencentrum Pieterburen benoemt Bas Wemmenhove per 28 augustus als operationeel directeur
Bas wordt verantwoordelijk voor de dagelijkse aansturing van het Zeehondencentrum in Pieterburen: Hij gaat in Pieterburen de komende twee jaar organisatorisch en inhoudelijk aan de slag om de dagelijkse operatie klaar te stomen voor een nieuwe toekomst in Lauwersoog. Hij ondersteunt Directeur-Bestuurder Niek Kuizenga, die gaandeweg steeds meer tijd en aandacht nodig heeft voor de realisatie van het Werelderfgoedcentrum Waddenzee en het smeden van nieuwe samenwerkingsverbanden.   

Bas: “Ik vind het een enorme eer om de dagelijkse aansturing van het Zeehondencentrum in Pieterburen, en later in Lauwersoog, op me te nemen. Vanaf jonge leeftijd heb ik een enorme affiniteit met de natuur. De transitie naar één Werelderfgoedcentrum is prachtig en uitdagend tegelijk. Het biedt de kans om verder te bouwen aan een stevig fundament waarin natuur en mens centraal staan. Ik kijk er naar uit om mijn collega’s te ondersteunen en faciliteren in het uitvoeren van hun dagelijkse werkzaamheden.”

Niek: “Bas is een zeer ervaren people-manager, die onze passie voor de zeehond en het Unesco Werelderfgoed Waddenzee met ons deelt. Hij wordt gedreven door de wens om “ons” verhaal uit te dragen en daarmee bij te dragen aan een wereld waarin natuur en mens met elkaar in balans zijn. Bas is een bezielde én zakelijke persoonlijkheid. Iemand die onze missie en visie uitdraagt en medewerkers hierin meeneemt”  

Zeehondencentrum Pieterburen is opgericht 1971. In 2025 staat er een verhuizing gepland naar Lauwersoog. De komende twee jaar realiseren we vanuit Pieterburen dé plek om te leren over, werken aan en bij te dragen aan duurzaamheid, klimaatverandering en biodiversiteit. Met als uitgangspunt, verhalenverteller en (klimaat) icoon: de zeehond. Slechts één stukje van een veel groter geheel. Het is onze overtuiging dat gezonde zeehonden en een gezonde zee onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. In ons centrum bestuderen onderzoekers wat we van dit principe kunnen leren. Voor de zeehond, voor onze zee én voor onze eigen gezondheid.

From June 7-10, Matilde Trambajolo (vet intern) and Anna Salazar Casals (vet) attended the Zoo and Wildlife Health conference 2023, which took place in Valencia.

As the organisers mentioned: "This conference provides a unique platform for members of the veterinary community, wildlife enthusiasts and conservationists from all over the world, to come together, discuss, and exchange knowledge on various issues, including the latest advancements in research and best practices in wildlife conservation, veterinary medicine, and animal welfare. As we continue to confront a rapidly changing world of emerging diseases, habitat loss, and climate change, the work of zoo and wildlife veterinarians is more important than ever. Our profession plays a crucial role in both the conservation of endangered species and the protection and well-being of the animals under our care. Our commitment, expertise, and insights are invaluable resources for the broader scientific community, policymakers, and the public."

The conference was very interesting, the content very nice and informative, and the people very nice and willing to learn and collaborate.

Matilde presented a project she did for her master thesis at Barcelona Zoo. This project looked at antibiotic resistances within the zoo. She looked at different samples from different animals and checked for antimicrobial resistance. Matilde presented her results and answered all the questions asked by the public in a calm and professional way. She was confident in herself and presented very well. This is the summary of her presentation:

"The potential for emergence of antibiotic resistance (AR) in zoo settings poses a challenge to the adequate treatment of individuals and a potential threat to public health. This retrospective study aimed to characterize AR in mammals kept at Barcelona Zoo between 2016-2021. Bacterial cultures (n=1026) were recovered from clinical records, of which 29% were positive with available antibiograms (n=298). Of these, 238 antibiograms were selected according to a “first-bacterial-genus-per-isolate-per-patient” methodology, mostly from Bovidae (n=63), Delphinidae (n=41) and Hominidae (n=32). AR was assessed including yearly multidrug resistance (MDR) occurrence (i.e., bacteria resistant to three or more antibiotic classes)a, generation of a cumulative antibiogram (CA) (i.e., susceptibility rate of the ten most isolated bacteria to the ten most used antibiotics)b,c, and non susceptibility trends for selected pathogens. The most frequently isolated bacteria were Escherichia spp. (n=78), Pseudomonas spp. (n=44) and Staphylococcus spp. (n=42). Yearly MDR rates oscillated between 28% (9/32 isolates, 2018) and 72% (13/18, 2016; 20/28, 2019), without evolution identified. The CA revealed low susceptibility rates of most Gram-negative bacteria to ampicillin (0-70%; x̄=15%) and cefalexin (13-81%; x̄=35%). Likewise, Pseudomonas spp. presented low susceptibility rates to numerous antibiotics (0-86%; x̄=43%). Annual non-susceptibility rates significantly decreased for Escherichia but increased for Pseudomonas and Enterococcaceae (p<0.05). Overall, AR was demonstrated for bacterial isolates at Barcelona Zoo, underscoring the need for a rational use of antibiotics. Furthermore, this study highlights how CA can serve as a guide to empirical prescriptions when cautiously elaborated and interpreted."

Anna presented the results of the article published in August 2022 about seal entanglements. The public was very happy with the content of the talk and were surprised with the results Anna showed. This is the summary of Anna's presentation: "In recent decades, the amount of marine debris in our oceans has increased, leading to more interactions between debris and animals. Increased interactions consequently lead to more entanglements, modifying an animal’s normal behaviour and potentially affecting its survival. The current study collected information on two phocid species, harbour (Phoca vitulina) and grey seals (Halichoerus grypus), that were affected by marine debris over 11 years (2010-2020), along the Dutch coast (n=145). The data includes strandings and sightings of live and dead animals reported to one of the three Dutch seal rehabilitation centres. The results of our study show that: (i) the number of entangled seals has quadrupled over the study period, (ii) 67% of the entangled animals were juveniles, (iii) the number of entangled grey seals was more than 4 times higher than that of harbour seals, whereas harbour seals were more likely to ingest debris, and (iv) 88% of the debris causing entanglements came from the fishing/boating industry. The species differences we found can be explained by differences in their behaviour, their foraging strategies, and their habitat preferences. There was no consensus when reporting lesions or entangling material, hence no further analysis was possible. Future research in this field will enormously benefit from standardizing data collection and for this purpose we present a new detailed stranding form. Despite increased public awareness about the adverse environmental effects of marine debris, more initiatives and policies are needed to ensure the protection of the marine environment in the Netherlands."

Thanks to this conference, both Matilde and Anna have managed to connect with many veterinarians van around the world and spread the word about the work done by and at Sealcentre Pieterburen. Furthermore, several veterinary students from many European Universities attended this conference and were interested in our educational programs, both in the veterinary and sealcare departments.

From selfies to throwing stones, seal pups find nowhere to rest

Sealcentre Pieterburen has experienced far too many cases of disturbed seal pups in the past two weeks. In the past few weeks, 33 seal pups have been taken care of at seal centre Pieterburen. Of these, 10, a third of all cases, arguably ended up at the centre due to actions by the public. The centre stresses again that due to the Seal Agreement signed in 2020, this is strictly forbidden.

Moreover, touching seals, even small pups, is actually not without danger. They are the largest predators in the Netherlands. Seals have a powerful bite that can lead to severe inflammation in humans. A seal bite has to be treated with special antibiotics. In two cases, pups were placed in the arms of children for a photo. A big risk for both humans and animals.

On 4 June 2020, the Seal Agreement was signed and became effective. This agreement aims to prevent the rehabilitation of seals by increasing the use of observation and relocation. For example, it is common for pups to spend hours alone when the mother is out hunting. This has also emerged from previous behavioural research on seals (mothers) in the Dollard. Pups sometimes lie alone for up to 8 hours, with no ill effects. So a pup lying alone is not always in distress and should be left alone. Finally, the agreement also states that for the animal's safety, as well as that of humans, it is forbidden to take action on their own. Only certified seal guards are allowed to do so and are in close contact with the centre in whose area they operate. It is up to the rehabilitation centres to decide whether a seal should be taken in or not.

De bouw van het Werelderfgoedcentrum in Lauwersoog is in volle gang. Op dit moment wordt er hard gewerkt aan de fundering van het gebouw. Een onderdeel daarvan is het gieten van beton. Voor zo’n groot gebouw is daar een hoop voor nodig. Gister was er zelfs een file aan betonvrachtwagens om het af te leveren. Bekijk hier de timelapse van de voortgang van afgelopen weken: http://timelapsebot.netcamviewer.nl/download/NCVTimelapser_CID_1437_PID_image_PSN_image_2023-06-01_06-18-37-1686142474.mp4 

Wil je de werkzaamheden van het Werelderfgoedcentrum op de voet volgen? Dit kan via de BouwApp!

Sealcentre Pieterburen has taken in the first common seal pup of this summer. The animal had been found by bystanders. They saw no mother around and thought it needed help. The Sealcentre would like to remind everyone that it is forbidden to touch seals except for trained seal guards. This is the only way operational seal centres can pursue the policy according to the Seal Agreement.

On Friday afternoon 19 May, bystanders came across a common seal pup near Sint Jacobiparochie. This one was lying alone in the mud with no mother around. As it was a young animal, the bystanders assumed it could not take care of itself. Therefore, they decided to take the pup with them. They then called Sealcentre Pieterburen to seek professional help.

While the Sealcentre understands the good intentions, this is not the desired course of action. Picking up and helping seals yourself is contrary to the policy set out in the 2020 Seal Agreement . This agreement puts the focus on observing wild seals before deciding whether rehabilitation is needed. Therefore, there are trained seal guards who monitor reported animals and relay all necessary information to the seal centre for which they operate. The centre then decides whether to take a seal to the centre. This way gives the most certainty that rehabilitation was the right choice. If the public decides to intervene themselves, it becomes impossible for seal centres to pursue this policy.

A seal mother can leave her pup alone for up to eight hours, without anything needing to be wrong. Unfortunately, the pup was too severely disturbed to be returned to the area she came from. It was therefore decided to take the animal in. Once in Pieterburen, she was given the name Crista. This name is derived from the scientific name for the hooded seal, Cystophora cristata. A species of seal not normally found in the Netherlands, but which gave birth to a young on Vlieland in March this year. A unique event and therefore the inspiration for the name of the first pup this summer. She was probably at most six days old and born prematurely. This makes her still very weak and she is therefore closely monitored by the vets and intensively cared for. The pup can currently be admired from a safe distance at the Seal Centre.

The first pup marks the start of the common seal's birthing season. Many pups will be born in the coming period and receive milk from their mothers for about three to four weeks. All seal centres and seal guards therefore continue to appeal to keep as much distance as possible from seals at this time in particular, so that mother and pup can pass this suckling period undisturbed. If people still have doubts about the health of an animal, they should report it via 144 (available 24 hours a day). After being reported, seals are observed for at least 24 hours, as research shows that many seals can handle themselves well - provided they get enough rest during those 24 hours. Seal guards can ensure this by cordoning off areas and informing the public, while staying in touch with seal centres about the animal's condition.