Zeehondenmoeders laten pups ook met rust
Het onderzoek in de Dollard loopt al sinds 2015. In al deze jaren zijn verschillende resultaten geboekt. We hebben meer geleerd over het gedrag van zeehondenmoeders en hun pups. Ook hebben we de resultaten kunnen gebruiken om ons opvangbeleid aan te passen: we observeren zeehondenpups nu langer en vangen minder pups op. Hieronder delen we de resultaten die we tot nu toe in kaart hebben gebracht.
Eerste inzichten
Vroeger dachten we dat een zeehondenpup die alleen langs de kust lag door de moeder in de steek was gelaten. Ze werden ook wel ‘huilers’ genoemd, door het geluid dat ze maakten. Maar waren ze wel echt verlaten? Onze onderzoekers hebben in de afgelopen jaren verschillende moeders gevolgd. Ze hebben gekeken hoelang het duurde voordat ze weer terugkwamen bij hun pup.
Zo hebben we ontdekt dat pups regelmatig een tijdje alleen werden gelaten (zie de foto hieronder). Sommige moeders bleven zelfs acht uren weg. Daarna doken ze weer op en gaven ze hun pup melk. Dit betekent dat een pup in z’n eentje niet per sé verlaten is. Zeehondenmoeders moeten ook voor zichzelf zorgen en jagen voor voedsel. Het is heel normaal dat ze niet de hele tijd bij haar pup kan zijn.
Bijzonder gedrag van zeehondenmoeders en pups
De onderzoekers keken ook naar het gedrag van moeders en hun pups én pups van andere moeders. Ze kwamen erachter dat pups niet alleen bij hun eigen moeder drinken, maar ook meedrinken bij andere moeders. Niet alle moeders laten dit toe; er zijn moeders die alleen hun eigen pup melk geven (zie in de afbeelding hieronder) Maar er zijn ook hele sociale moeders, die tientallen andere pups laten zogen. Een van de moeders gafverschillende pups melk!
Zeehondenpups kunnen niet alleen overleven van de melk van andere moeders. De eerste 7-11 dagen van hun leven drinkt de pup bij de eigen moeder, daarna laat de moeder soms andere pups bij haar drinken. Als een pup binnen die eerste 7-11 dagen tijd hun moeder kwijtraakt, dan kan ze melk van andere moeders krijgen. Dit betekent niet dat de verlaten pup het overleeft met alleen melk van andere moeders. De pup krijgt namelijk de meeste melk van haar eigen moeder. Andere zeehondenmoeders kunnen de eigen moeder dus niet vervangen, maar gezamenlijk kunnen ze wel voor meerdere pups zorgen. Het is net een crèche voor zeehonden.
Minder opvang, meer observeren
Door dit onderzoek hebben wij onze regels voor zeehondenopvang kunnen aanpassen. Dankzij deze ontdekkingen observeren zeehondenwachters pups die alleen zijn wel 24 tot 48 uur. Dit is een stuk langer dan eerst. Zo krijgen de pups een grotere kans om bij hun moeder te blijven. En worden nu alleen pups opgevangen die hun moeder echt zijn kwijtgeraakt.