In 2016 werd er op een wel heel bijzondere plek een zeehond gemeld: het Veluwemeer! Een meer met zoet water dus. Geen probleem voor een zeehond om hier even te blijven, maar zeehond Hulcky bleek erg verzwakt door een longworminfectie. Daarom werden wij ingeschakeld om het dier te vangen en te helpen, en uiteindelijk weer in haar daadwerkelijke leefomgeving vrij te laten.
Een zeehond bij Bad Hulckesteijn
Hulcky liet zich voor het eerst zien bij een bungalowpark in Nijkerk. Op het eerste gezicht was er geen reden voor ingrijpen, want ze leek in redelijke conditie. Het is niet per definitie slecht wanneer zeehonden zich in zoetwater begeven. Daar zwemt immers ook vis rond. Maar na haar te observeren, kwamen we tot de conclusie dat ze toch echt hulp nodig had. Ze leek last te hebben van een longworminfectie én het gebied waar ze zwom was erg druk. Maar hoe vang je een zeehond in een meer?
Zeehond Hulcky vangen
Dat bleek behoorlijk lastig. De dierenambulance Nijkerk probeerde het eerst. Zij kregen het niet direct voor elkaar. Daarom kwam de lokale zeehondenwachter te hulp schieten. Het was hem bijna gelukt, maar doordat omstanders te dichtbij kwamen, vluchtte Hulcky toch weer het water in. Eenmaal in het water houd je een zeehond echt niet bij!
De volgende dag ging onze strandingscoördinator Michael naar het meer. Hij wilde proberen Hulcky te vangen bij zonsopkomst. En dat lukte, met hulp van dierenambulance Nijkerk. Zij wilden de zeehond graag vernoemen naar de plek waar ze gevonden was: Bad Hulckesteijn. En dus werd het Hulcky.
Herstel en vrijlating
Het verdere herstel van Hulcky verliep goed. Met hulp van medicijnen genas ze van de longwormen. En dankzij goede voeding kon ze weer haar reserves opbouwen die ze zelf in de voorgaande tijd had verbruikt. Na ongeveer twee maanden was Hulcky er klaar voor om weer vrijgelaten te worden. Deze keer niet in zoet water, maar in het zoute water van de Waddenzee. Dierenambulance Nijkerk was erbij om deze bijzondere zeehond een nieuw avontuur aan te zien gaan.
