Een paar jaar geleden hebben wij voor het laatst een zeehondenpup met albinisme opgevangen. Dat zie je niet zo vaak! Het eerste wat opviel was dat ze rode ogen had en een normale vacht. Een bijzondere vorm van albinisme (oculair albinisme) die we destijds niet eerder gezien hebben in het Zeehondencentrum. Lees hier meer over het bijzondere verhaal van zeehond Sealas.
Een zeehond met albinisme
Sealas lag met verwondingen aan haar bek op het strand bij Noordwijk. Maar wat het meeste opviel waren de ogen van de zeehond. Deze waren rood. Rode ogen komen alleen voor bij zeehonden met albinisme. Net als een compleet witte vacht. Opvallend genoeg had Sealas deze witte vacht niet. De naam Sealas is geïnspireerd op de monnik met albinisme van de DaVince Code: Silas.
Sealas had een bijzondere vorm van albinisme. Deze vorm van albinisme was nog nooit eerder gezien in Nederlandse opvangcentra. Albinisme is een aangeboren pigmentafwijking. Het pigment melanine ontbreekt volledig of gedeeltelijk en dat beinvloedt de kleur van de ogen, huid en vacht. Het tegenovergestelde kan ook gebeuren: er is een overschot aan melanine. Dat heet melanisme . In de afgelopen jaren zijn verschillende grijze zeehonden opgevangen in het Zeehondencentrum met melanisme. De vacht van de zeehond is dan helemaal zwart.
Een zeehond met albinisme is gevoeliger voor licht dan andere zeehonden. Met jagen maakt het weinig uit, dat doen ze onder water. Maar boven water lopen ze risico. De zon is gevaarlijk voor hun gevoelige huid en ogen. Dat Sealas geen witte vacht had, maakte het iets gemakkelijker voor haar.
Het herstel van zeehond Sealas
Ze had last van een gat in haar gehemelte. Dat maakt eten voor zeehonden lastig. Ook is het een tijdrovende behandeling, want het gehemelte herstelt erg langzaam. Na een maand aan te sterken op de intensive care, was de wond in Sealas haar bek bijna genezen en mocht ze naar het buitenbad. Daar viel ze enorm op. Dankzij haar rozige, lichte huid was ze extra goed te onderscheiden tussen de andere gewone zeehonden.
Sealas is na tweeënhalve maand opvang vrijgelaten vanaf het strand van Schiermonnikoog.
Tweede keer opvang
Zes maanden later kwam er een melding van een zeehond op het strand bij Bergen aan Zee. Deze zeehond werd verstoord door een wandelaar. De plaatselijke zeehondenwachter haalde haar daarom van het strand en ontdekte dat het Sealas was. Ze had helaas een nogal druk strand opgezocht op om te rusten. Omdat ze er bijzonder uit zag trok ze veel aandacht van voorbijgangers. Daarom moest ze door de zeehondenwachter van het strand gehaald worden.
Ze is naar het Zeehondencentrum gebracht waar ze onderzocht is. Gelukkig was Sealas in redelijke gezondheid en is ze na een maand weer vrijgelaten. Terug naar de Waddenzee!
